Ας μη βιαζόμαστε να φύγουμε από τον «φούρνο» του πειρασμού. Ας μη θεωρούμε τυχαία ή άδικη τη δοκιμασία που επέτρεψε η αγάπη του Θεού.
Όπως η νοικοκυρά δεν βγάζει την πίτα από τον φούρνο πριν βεβαιωθεί ότι έχει ψηθεί καλά, έτσι και ο Κύριός μας – ο Νοικοκύρης του σύμπαντος – μας κρατά στο καμίνι της παιδαγωγίας Του. Όχι για να μας βασανίσει, αλλά για να μας τελειοποιήσει· να μας κάνει δυνατούς και ευώδεις, γεμάτους πνευματικό άρωμα.
Κι όταν η ψυχή μας ψηθεί στην υπομονή, στην πίστη και στην ελπίδα, τότε ο ίδιος ο Χριστός θα μας βγάλει· όχι ένα λεπτό νωρίτερα, μα ούτε και ένα λεπτό αργότερα απ’ όσο χρειάζεται.
Αν όμως βιαστούμε και πεταχτούμε από μόνοι μας έξω απ’ τη δοκιμασία, θα μοιάζουμε με πίτα μισοψημένη· αδύναμοι εκεί που έπρεπε να σταθούμε· άνοστοι εκεί που μπορούσαμε να μοσχοβολήσουμε.
Ο Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος μάς λέει κάτι συγκλονιστικό:
«Όποιος υπομένει τις θλίψεις χωρίς γογγυσμό, με πίστη ότι τις επιτρέπει ο Θεός για το καλό του, είναι ίσος με τους μάρτυρες».
Ας το θυμόμαστε αυτό για να παρηγοριόμαστε.
Με πατρικές ευχές
† π. Ανδρέας
